احادیث امام باقر (ع)

عَن اَبی جَعفَرٍ قالَ: سَمّی رَسُولُ اللهِ قَوماً صامُوا حینَ اَفطَرَ وَ قَصَّرَ عُصاةً وَ هُمُ العُصاةُ اِلی یَومِ القِیامَةِ . (وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص 539)

امام باقر (ع) فرمود: رسول خدا کسانی را که روزه می گرفتند در زمانی که او افطار می کرد و نمازش را شکسته می خواند ، گناهکار نامید و آنان تا روز قیامت چنین اند .

قال ابو جعفر : کُلُّ ذَنبٍ یُکَفِّرُهُ القَتلُ فی سَبیلَ اللهِ عَزّوَجَلّ اِلّا الدَّینَ لا کَفّارَةَ لَهُ اِلّا اَداؤُهُ اَو یَقضِیَ صاحِبُهُ اَو یَعفُو الَّذی لَهُ الحَقُ . (الوافی ، ج 3 ، ص 105)

تمام گناهان بوسیله شهادت در راه خداوند تکفیر (پوشیده) می شود مگر بدهی به مردم (حق الناس) که تکفیر و پوشاننده ای جز دادن حق مردم یا بخشیدن صاحب حق ندارد .

عن ابی جعفر (ع) قال: لَمّا اَن کانَ النَّبی (ص) مَخرَجَهُ بِعُسفان اَو بِالکَدیدِ نُوِلَ قَدَحاً وَ هُوَ عَلی راحِلَتِهِ فی شَهرِ رَمَضانَ فَجُعِلَتِ الرِّقاقُ تَمُرُّ بِهِ وَ القَدَحُ عَلی یَدِهِ ثُمَّ شَرِبَ فَبَلَغَهُ بَعدَ ذلِکَ اَنَّ اُناساً صامُوا فَقالَ: اُولئِکَ العاصُونَ ، ثَلاثَ مَرّاتٍ . (کنزالعمال ، ج 8 ، ص 612 – مصباح المصابیح ، ص 177).

پیامبر اکرم (ص) در ماه مبارک رمضان مسافرت کردند، در مکانی برای ایشان آشامیدنی آوردند و همانطور که روی مرکب بودند، آشامیدند ، سپس شنیدند بعضی از مسلمانان روزه هایشان را افطار نکرده اند حضرت سه مرتبه فرمودند: آنها گناهکارند .

احادیث امام صادق (ع)

عَن اَبی عَبدِاللهِ (ع) قالَ : لا تُسَمِّ الرَّجُلَ صَدیقاً سِمَةً مَعرُوفَةً حَتّی تَختَبِرَهُ بِثَلاثٍ : تُغضِبُهُ فَتَنظُرُ غَضَبَهُ یُخرِجُهُ مِنَ الحَقِّ اِلَی الباطِلِ ، وَ عِندَ الدِّینارِ وَ الدِّرهَمِ ، وَ حَتّی تُسافِرَ مَعَهُ . (بحارالانوار ، ج 74 ، ص 180)

هیچکس را دوست صمیمی و شایسته مدان مگر آنکه در سه مورد آزموده باشی : 1- او را به خشم بیاوری و سپس بنگری آیا خشم و غضب ، او را از حق خارج می سازد یا نه ؟. 2- در مسایل مالی (که چقدر برای او مهم است). 3- با او به سفر بروی .

قال الصادق: اَلمُتَمِّمُ فِی السَّفَرِ کَالمُقَصِّرِ فِی الحَضَرِ . (مجمع البیان ، ج 1,2 ، ص 274)

کسی که در مسافرت نمازش را تمام بخواند مانند کسی است که در غیر مسافرت نمازش را شکسته بخواند .

کُلَّما اَکثَرتَ صَدَقَتَکَ کانَ اَقضی لِحاجَتِکَ . (بِحارالانوار ، ج 73 ، ص 242)

هر چه مقدارِ صدقه ات بیشتر باشد حاجت و نیاز تو را بیشتر برآورده می سازد .

لَو اَنَّ رَجُلاً ماتَ صائِماً فی السَّفَرِ لَما صَلَّیتُ عَلَیهِ . (وسایل الشیعه ، ج 7 ، ص 125)

هرگاه کسی در مسافرت در حال روزه بمیرد (درحالیکه وظیفه اش خوردنِ روزه بوده) من بر بدن او نماز نمی خوانم .

یَقُولُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ مِن شِقاءِ عَبدی اَن یَعمَلَ الاَعمالَ ثُمَّ لا یَستَخیرُنی . (فتح الابواب لِسیّد بن طاووس ، ص 132)

خداوند متعال می فرماید: از علایم و نشانه های شقاوتِ بنده این است که کارهایش را بدون طلبِ خیر کردن از من ، استخاره انجام دهد .

من سافر او تزوج و القمر فی العقرب لم یر الحسنی . (العروة الوثقی ، کتاب الحج ، فی آداب السفر «ثانیها»)

هر کس در زمانی که قمر در عقرب است مسافرت نماید یا ازدواج کند (یعنی عقد ازدواجش در آن زمان خوانده شود) خوشی نخواهد دید .

وَ الله ما اَخافُ عَلَیکُم اِلا البَرزَخَ وَ اَما اِذا صارَ الاَمرُ اِلَینا فَنَحنُ اَولی بِکُم . (المیزان ، ج 15 ، ص 80)

به خدا سوگند من جز از حوادث تلخ برزخ ترس دیگری برای شما ندارم زیرا در قیامت ما به شما سزاوارتریم و در آن مرحله ما می توانیم شما را مشمول شفاعت خودمان کنیم .

اِذا اَحَبَّ اَحَدُکُم اَخاهُ المُسلِمَ فَلیَسأَلهُ عَن اِسمِهِ وَ اِسمِ اَبیهِ وَ اِسمِ قَبیلَتِهِ وَ عَشیرَتِهِ . (کافی ، ج 2 ، ص 671)

هرگاه کسی از شما برادر مسلمانش را دوست بدارد باید از نام او ، نام پدرش و نام قبیله و خاندانش سؤال نماید .

عَن اَبی عَبدِاللهِ اَنَّهُ کانَ یَکرَهُ لِلرَّجُلِ اَن یَصحَبَ مَن یَتَفَضَّلُ عَلَیهِ وَ قالَ اِصحَب مِثلَکَ . (وسایل الشیعه ، ج 8 ، ص 304)

از امام صادق (ع) نقل شده است که آن بزرگوار کراهت داشتند که شخص با کسی که بر او برتری می جوید مسافرت نماید و به او می فرمود: با کسی که مانند تو است همنشینی کن .

مَن یَصحَب صاحِبَ السَّوءِ لا یَسلَمُ . (جوان فلسفی ، ج 2 ، ص 313)

کسی که با افراد بد ، همنشین و همراه گردد ، سالم نمی ماند .

احادیث امام کاظم (ع)

احادیث امام رضا (ع)

دَخَلَ رَجُلانِ عَلی اَبِی الحَسَنِ الرِّضا (ع) بِخُراسان ، فَسَأَلاهُ عَنِ التَّقصیرِ فَقالَ لِاَحَدِهِما: وَجَبَ عَلَیکَ التَّقصیرُ لاَنَّکَ قَصَدتَنی ، وَ قالَ لِلآخِرِ: وَجَبَ عَلَیکَ التَّمامُ لِاَنَّکَ قَصَدتَ السُّلطانَ . (وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص 510)

دو نفر در خراسان محضر مبارک حضرت رضا (ع) آمده و از نمازشان در سفری که آمده بودند سؤال کردند ، حضرت به یکی از آن دو فرمودند: تو بایستی نمازت را شکسته بخوانی (و آن هدیۀ الهی شاملت می شود) زیرا تو به قصد زیارت من (امام زمانت) آمده ای و به دومی فرمودند: تو باید نمازت را تمام بخوانی زیرا به قصد دیدن حاکم آمده ای (و سفرت، سفر معصیت است) .

اِذا خَرَجتَ مِن مَنزِلِکَ فی سَفَرٍ اَو حَضَرٍ فَقُل : «بِسمِ اللهِ وَ بِاللهِ ، تَوکَّلتُ عَلَی اللهِ ، ما شاءَ اللهُ ، لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ». تَضرِبُ بِهِ المَلائِکَةُ وُجُوهَ الشَیاطینَ وَ تَقُولُ: ما سَبیلُکُم عَلَیهِ وَ قَد سَمَّی اللهَ وَ آمَنَ بِهِ وَ تَوَکَّلَ عَلَیهِ . (العروة الوثقی ، کتاب الحج ، فی آداب السفر «سابعها»)

هرگاه از منزلت خارج شدی چه در سفر و چه در غیر سفر ، بگو: « بسم الله و بالله . . . » (که هر کس این کلمات را بگوید) ملائکه بوسیلۀ آن دعا به صورت شیاطینِ اطرافِ او می زنند و می گویند: شما راهی بر این شخص ندارید ، زیرا او با بردن نام خداوند و توکل بر او خودش را حفظ نموده .

احادیث امام جواد (ع) :