نورانیت قلب با مناجات

إنَّ العَبدَ إذا تَخَلّی بِسَیِّدِهِ فی جَوفِ اللَیلِ المُظلِمِ وَ ناجاهُ أثبَتَ اللهُ النُّورَ فی قَلبِهِ. (میزان الحکمة ، ج 5 ، ص 419)

پیامبر اکرم (ص) فرمود: هنگامی که بنده ای در نیمه شب تاریک خلوت کرده و با خداوند مناجات می کند ، خدا قلب او را نورانی خواهد ساخت.

دعا کردن بدون تلاش

الدّاعی بِلا عَمَلٍ کَالرّامی بِلا وَتَر . (عدة الداعی ، ص97)

پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمود: کسی که دعا می کند و به دنبال آن تلاش و عمل نمی کند مانند کسی است که بدون چله کمان تیر می اندازد.

لزوم خدمتگذاری به دیگران

قال رسول الله: سَیِّدُ القَومِ فی السَّفَرِ خادِمُهُم ، فَمَن سَبَقَهُم بِخِدمَةٍ لَم یَسبِقُوهُ بِعَمَلٍ اِلّا الشَّهادَةَ . (کنز العمال ، ج 6 ، ص 710)

آقای جمعی که سفر می روند کسی است که خدمتگذار آنان است ، پس هر کس از آنان پیشتاز در خدمت به بقیه باشد ، آن جمع در هیچ عملی جز شهادت در راه خداوند بر او پیشی نخواهند گرفت .

لزوم همکاری

رُوِیَ عَنِ النَّبیِّ (ص) اَنَّهُ اَمَرَ اَصحابَهُ بِذَبحِ شاةٍ فی سَفَرٍ فَقالَ رَجُلٌ مِنَ القَومِ:عَلَیَّ ذَبحُها ، وَ قالَ الآخَرُ: عَلَیَّ سَلخُها وَ قالَ آخَرُ: عَلَیَّ قَطعُها ، وَ قالَ آخَرُ: عَلَیَّ طَبخُها ، فَقالَ رَسُولُ اللهِ (ص): عَلَیَّ اَن اَلقَطَ لَکُمُ الحَطَبَ ، فَقالُوا یا رَسُولَ اللهِ ! لا تَتعَبَنِّ بِآبائِنا وَ اُمَّهاتِنا اَنتَ ، نَحنُ نَکفیکَ ، قالَ: عَرَفتُ اَنَّکُم تَکفُونَنی ، وَ لکِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یَکرَهُ مِن عَبدِهِ اِذا کانَ مَعَ اَصحابِهِ اَن یَنفَرِدَ مِن بَینِهِم ، فَقامَ (ص) یَلقَطُ الحَطَبَ لَهُم . (بِحارُالاَنوار ، ج 73 ، ص 273 و 274)

در سفری پیامبر اکرم (ص) برای تهیه غذا دستور دادند گوسفندی را ذبح کنند ، یکی از اصحاب عرض کرد: سر بریدن گوسفند بر عهدۀ من ، شخص دیگری گفت:پوست کندن آن با من ، شخص دیگر پذیرفت تا گوشتِ آن را بپزد ، پیامبر اکرم (ص) فرمود:جمع آوری هیزم نیز بر عهدۀ من ، عرض کردند: ای رسول خدا ! پدران و مادران ما فدای شما ، خودتان را به زحمت نیندازید و کارها را به ما واگذارید ما (با کمال افتخار) انجام می دهیم ، حضرت فرمودند: من می دانم شما انجام می دهید ولی خداوند دوست ندارد بنده اش را در میان همراهانش مشاهده کند که برای خود امتیازی قائل شده است. سپس حضرت از جا برخاستند و به جمع آوری هیزم مشغول شدند .

تعیین مسئول خرج در سفر

اِذا اِجتَمَعَ القَومُ فی سَفَرٍ فَلیَجمَعُوا نَفَقاتِهِم عِندَ اَحَدِهِم فَاِنَّهُ اَطیَبُ لِنُفُوسِهِم وَ اَحسَنُ لِاَخلاقِهِم . (کنز العمال ، ج 6 ، ص 711)

پیامبر خدا (ص) می فرماید: هرگاه جمعی به سفر بروند ، یک نفر را از میان خودشان به عنوان مسؤول خرج و صندوقدار قرار دهند زیرا این کار از نظر فکری ، روانی و اخلاقی برای آنان بهتر است (و از بد دلی و بدگمانی یا اختلاف و برخورد میان آنها جلوگیری می کند)